doznanie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. doznać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}doznanie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. doznanieań {{/stl 8}}{{stl 7}} to, czego się doznaje; przeżycie,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
doznanie — n I 1. blm rzecz. od doznać. 2. lm D. doznanieań «to, czego się doznaje, uczucie, odczucie» Doznania estetyczne. Przykre doznania … Słownik języka polskiego
jak — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} używany w pytaniach zawierających skierowaną do rozmówcy prośbę o wskazanie pewnych okoliczności towarzyszących treści zdania : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chwila — 1. Ciężkie chwile «przykre przeżycia, doznania»: Mimo że kariera rozwijała się świetnie, w życiu prywatnym często zdarzały się ciężkie chwile. Viva 14/2000. 2. Nakaz, potrzeba chwili «konieczność zrobienia czegoś w danym momencie»: Rozumiał więc… … Słownik frazeologiczny
bogacić — ndk VIa, bogacićcę, bogacićcisz, bogacićgać, bogacićcił, bogacićcony «czynić bogatym, zasobnym w coś, majętnym» Praca bogaci ludzi. przen. «czynić coś lepszym, wszechstronniejszym, doskonalszym» Bogacić swój talent, umysł. Bogacić swoje życie… … Słownik języka polskiego
estetyczny — estetycznyni, estetycznyniejszy 1. «odpowiadający wymaganiom estetyki, związany z poczuciem piękna; gustowny» Estetyczny wygląd mieszkania. Wyrobić sobie smak estetyczny. Estetyczne doznania, wrażenia, wymagania. 2. «wchodzący w zakres estetyki… … Słownik języka polskiego
iluzyjny — «polegający na iluzji, będący jej rezultatem; iluzoryczny» Iluzyjne przeżycia, doznania … Słownik języka polskiego
liryka — ż III, CMs. lirykayce, blm 1. «jeden z trzech głównych rodzajów literackich (obok epiki i dramatu), obejmujący utwory, których przedmiotem przedstawienia są przeżycia wewnętrzne: uczucia, doznania i przekonania, wyrażone w monologu nacechowanym… … Słownik języka polskiego
mocny — mocnyni, mocnyniejszy 1. «odznaczający się (dużą) siłą, mocą; znamionujący siłę, moc; silny, potężny, krzepki, energiczny» Mocny mężczyzna. Mocna kobieta. Mocne zwierzę. Mocna budowa ciała. Mocny uścisk dłoni. Wołać mocnym głosem. ∆ jęz. Syla … Słownik języka polskiego
otrząsnąć — dk Va, otrząsnąćnę, otrząśniesz, otrząśnij, otrząsnąćnął, otrząsnąćnęła, otrząsnąćnęli, otrząśnięty, otrząsnąćnąwszy otrząść dk XI, otrzęsę, otrzęsiesz, otrząś a. otrzęś, otrząsł, otrząśli a. otrzęśli, otrzęsiony, otrząsłszy otrząsać ndk I,… … Słownik języka polskiego
przykrość — ż V, DCMs. przykrośćści 1. blm «niemiłe uczucie wywołane ujemnymi bodźcami; uczucie smutku, niezadowolenia, niechęci» Wielka przykrość. Patrzeć z przykrością na coś brzydkiego. Sprawić, wyrządzić, zrobić komuś przykrość. Odczuć przykrość z… … Słownik języka polskiego